Leopold Caro (1864–1939) był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli polskiego solidaryzmu katolickiego. Studiował na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie uzyskał stopień doktora praw oraz absolutorium z filozofii. Następnie podjął studia ekonomiczne w Lipsku. Po powrocie do ojczyzny praktykował jako adwokat – początkowo we Lwowie, później zaś przeniósł swoją kancelarię do Krakowa. W 1914 r. został zmobilizowany do armii austriackiej, w której służył w czasie I wojny światowej. Po jej zakończeniu zaciągnął się na ochotnika do Wojska Polskiego. Zdemobilizowany w 1920 r., osiadł na stałe we Lwowie. Objął katedrę ekonomii społecznej na Politechnice Lwowskiej. Przez krótki czas wykładał także na Uniwersytecie Jana Kazimierza. W 1927 r. został prezesem Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. W tym samym roku stał się członkiem Komisji Opiniodawczej przy Komitecie Ekonomicznym Rady Ministrów. W 1934 r. z inicjatywy kardynała Augusta Hlonda powołano do życia Radę Społeczną przy Prymasie Polski, w której Caro piastował stanowisko wiceprezesa. Zmarł we Lwowie w 1939 r.

Leopold Caro inspirował się ideami francuskich teoretyków spółdzielczości oraz niemieckiej szkoły historycznej. Ujmował kwestie ekonomiczne w kontekście zasad katolickiej nauki społecznej, głosząc prymat etyki nad całością życia publicznego. Bliska mu była wizja społeczeństwa odzwierciedlająca współzależność ludzi i ich braterstwo. W związku z tym wyznawał światopogląd solidarystyczny, stanowiący przeciwwagę zarówno dla kapitalizmu, jak i komunizmu – prądów propagujących przede wszystkim materialistyczną wizję człowieka. Solidaryzm postrzegał jako wizję porządku społecznego, w którym inicjatywa prywatna – oprócz interesu osobistego – uwzględnia także dobro publiczne. Głosił ideę sprawiedliwości społecznej rozumianej jako wyraz wspólnotowej troski o każdego człowieka. Niebagatelną w tym względzie rolę przypisywał państwu, które winno udzielać wsparcia osobom słabszym i bezbronnym.

Do najważniejszych prac Caro należy zaliczyć następujące dzieła: Zasady nauki ekonomii społecznej, Solidaryzm. Jego zasady, dzieje i zastosowania, Zmierzch kapitalizmu, Problem społeczny w katolickim oświetleniu.

Na awersie monety centralnie umieszczony został stylizowany napis: SOLIDARYZM. Na rewersie monety znajduje się wizerunek Leopolda Caro oraz daty jego urodzin i śmierci.

Grzegorz Jeż

Numizmaty powiązane z artykułem